Maszyna z charakterem

Maszyna z charakterem

Przebieg zabawy:

Cała grupa będzie musiała zrobić coś z niczego – mianowicie zbudować wyimaginowaną maszynę. A przy tym chodzi o to, aby każdy przyczynił Siudo jej powstania i zwracał baczną uwagę na to, co robią pozostałe osoby. Przez cały czas trwania zabawy nie można rozmawiać.

Prowadzący prosi jednego ochotnika (gracz nr 1), aby stanął w środku koła i udziela mu następujących instrukcji: 

„Chciałabym, abyś wykonał za chwilę dowolny, powtarzający się ruch. Być może chcesz unosić na przemian prawe  i lewe ramię do góry, albo też pocierać prawą dłonią swój brzuch lub skoczyć na oby nogach raz do przodu i z powrotem do tyłu. Niezależnie od tego, co zrobisz wszystko jest akceptowanie, tylko że musi się to wciąż powtarzać. Jeżeli chcesz, możesz wydawać jednocześnie dowolny dźwięk.”

Uczestnik nr 2, staje się drugą częścią maszyny, wykonując dowolny ruch, który będzie stanowił uzupełnienie ruchów pierwszego ochotnika.

(np. jeżeli uczestnik nr 1 patrzy do góry, pociera się po brzuchu i regularnych odstępach mówi przy tym „och”, „ach”, wtedy druga osoba może stanąć za nim i wyciągać ramiona na bok za każdym razem, gdy usłyszy „ach” oraz podskoczyć raz do góry przy „och”. Ale może ona również skierować się plecami do pierwszego uczestnika i i uderzać go lekko prawią ręką po głowie, mówiąc przy tym „Au”, starając się trafić dokładnie między „ach” i „och”.

Kiedy dwie pierwsze osoby nabrały już pewności siebie w wykonywanych ruchach, wtedy może dołączyć do nich trzeci uczestnik. Każdy członek grupy przyczynia się do powstania coraz większej maszyny i powinien postarać się, aby maszyna ta była coraz bardziej interesująca i różnorodna. Każdy może sam wybrać miejsce, w którym chciałby stanąć oraz ruchy i dźwięki jakie chce wykonywać.

Kiedy zintegrowani zostali wszyscy uczestnicy przeznaczamy ok. pół minuty czasu na to, aby maszyna pracował w wybranym przez grupę tempie. Prowadzący prosi, aby maszyna pracowała szybciej potem wolniej, aż zacznie się psuć. Aż wreszcie na koniec zatrzyma się.

Podsumowanie:

Czy grupa wynalazła ciekawą maszynę?

Czy maszyna ta funkcjonowała przez pewien czas bez zakłóceń?

Czy trudno było zachować własny rytm i jednocześnie utrzymywać kontakt z pozostałymi osobami?

Co się stało kiedy maszyna zaczęła pracować szybciej, albo wolniej?

Czy Trudo było zniszczyć tę maszynę?

Jaki wpływ miał zakaz rozmawiania?